Αντριά γιατί αντριεύει, δηλαδή μεγαλώνει σιγά σιγά το κρύο και κοντό γιατί οι μέρες του είναι μικρές. Τον λέγαν και βροχάρη, σποριάρη και ξυλευτή.
Πρώτη έγνοια τα καυσόξυλα, για το τζάκι και τη σόμπα.
Ύστερα τα όψιμα οργώματα, το μάζεμα της ελιάς…
Εκείνα τα χρόνια η ζωή ήταν στενά δεμένη με τη γη, με τον καιρό, με τα ήθη και τα έθιμα, με τις γιορτές.
Και οι γεωργοί και οι τσελιγκάδες ήταν θρήσκοι, περισσότερο από φόβο αλλά κι από συνήθεια και φύλαγαν τις γιορτές.
Τις χώριζαν μάλιστα σε ελαφριές και σε βαριές.
-Θα τον ξεδοκιμάσει ο Θεός, έλεγαν συχνά για όποιον δούλευε χρονιάρες μέρες.
Στις 14 του μήνα, του αποστόλου Φιλίππου. Λένε οι γεωργοί πως ο άγιος ήταν γεωργός και φτωχός.
Και πως απόκρευε στο χωράφι του.
Έτσι και οι γεωργοί αλλά και όλοι οι χωριανοί νήστευαν εκείνη τη μέρα και για σαράντα ακόμα μέρες, ως τα Χριστούγεννα.
Γι΄ αυτό και το γουρούνι ήταν πεντανόστιμο.
Στις 21 τα Εισόδια της Θεοτόκου. Της Πολυσπορίτισσας ή της Μεσοσπορίτισσας.
Τη μέρα αυτή βράζουν και τρώνε τα πολυσπόρια-σιτάρι, καλαμπόκι, κουκιά, φασόλια. Τότε μεσιάζει και η πρώιμη σπορά τους.
Λένε πως αν τύχει ξαστεριά κείνη τη μέρα βασιλεύει η Πούλια. Κι ότι καιρό κάνει τότε, τέτοιον θα κάνει και τις κατοπινές σαράντα μέρες.
Τελευταία μέρα του τ΄Αντριός, του Αγίου Αντρέα δηλαδή.
Τον γιορτάζουν οι γεωργοί γιατί λένε αντριεύει τα σπαρτά τους.
Με τη χωραφοδουλειά και τα ζωντανά τους ζούσαν τότε οι άνθρωποι.
Ζούσαν και μεγάλωναν οικογένειες. Παρέα με τα ήθη και τα έθιμα του χωριού τους. Κι αν τους έλεγες τίποτα, έπαιρνες την απάντηση:
-Έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τ΄ αφήσουμε...
Καλό μήνα!
Από τη σελίδα του κ. Βασίλη Κανέλλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου