40 ΧΡΟΝΙΑ Ι.ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ

Γράφει ο κ. Σπύρος Τσιούρης

Ομολογώ πως δεν παραβρέθηκα σε καμιά απ’ τις εκδηλώσεις των επετείων για τα 40 χρόνια της ίδρυσης Μητροπόλεως στο Καρπενήσι (η οποία έπρεπε να ονομάζεται Μητρόπολη Ευρυτανίας). 

Ο λόγος απλός: Υποψιάζομαι πως κάποιες αλήθειες και κάποια γεγονότα κρύφτηκαν επιμελώς. 

Σε προηγούμενη ανάρτησή μου, για όσους θυμούνται, αναφέρθηκα στον θυμό του πρώην Δεσπότη Ναυπακτίας και Ευρυτανίας Δαμασκηνού, ο οποίος έφυγε βρίζοντας απ’ τα εγκαίνια των γιορτών δάσους του 1978, επειδή κάποιος εκπρόσωπος της τότε κυβέρνησης υποσχέθηκε την ίδρυση Μητροπόλεως στο Καρπενήσι. 

Πρόσφορο λοιπόν το έδαφος, κι επειδή το θέμα κωλυσιεργούσε, αποφασίστηκε από κάποιους η δημιουργία «επιτροπής αγώνος» (!) Πρόεδρος της επιτροπής ήταν ο δικηγόρος Νικόλαος Παπαγεωργίου… 

Τα άλλα μέλη δεν τα θυμάμαι, σίγουρα όμως ήταν άπαντες «Εθνικόφρονες Χριστιανοί»…. 

Η επιτροπή λοιπόν κάλεσε κάποια συγκεκριμένη ημέρα γενική απεργία στο Καρπενήσι, και κλείσιμο των Καταστημάτων. 

Αρκετοί καταστηματάρχες υπάκουσαν, άλλοι αδιαφόρησαν. Γενικά όμως οι Καρπενησιώτες επιθυμούσαν δική τους Μητρόπολη για δύο λόγους: Ο πρώτος να απαλλαγούν απ’ τον αγύρτη Ναυπακτίας και Ευρυτανίας που τσέπωνε τα τεράστια έσοδα του Προυσσού, και ο δεύτερος και κυριότερος: Να έχουν δεσπότη τον δικό τους άνθρωπο: Τον Αρχιμανδρίτη Δοσίθεο. 

Τον επαναστάτη Ιεροκήρυκα που κρέμονταν απ’ τα χείλη του όλοι όταν εκείνος έβγαινε στον άμβωνα! 

Τον άνθρωπο που μαγνήτιζε τους πάντες με τα πύρινα λόγια του! 
Τον ρασοφόρο που αψήφησε τη χούντα, και μπήκε στο αστυνομικό τμήμα το 1969 σπάζοντας πόρτες για να εμψυχώσει τους επτά εκλεκτούς συμπολίτες μας που άδικα κατηγορήθηκαν από κάποιον χαφιέ και κρατούνταν δέσμιοι. 

Τον νεαρό ιερωμένο που συμπάθησε η νεολαία και έτρεχε κοντά του να ακούσει τα θερμά λόγια του. 

Τον άνθρωπο που με πενιχρά μέσα ενοικίασε χώρο και φιλοξενούσε πτωχούς μαθητές και όχι μόνον, αλλά και μεριμνούσε για την τροφή και την ενδυμασία τους. 

Τον Αρχιμανδρίτη που δημιούργησε τις λεγόμενες «Χριστιανικές μαθητικές ομάδες» και δίδασκε όχι εν είδει κατηχητικού, αλλά θέματα τα οποία μόνοι τους έθεταν οι μαθητές του! 

Κι όμως!!! 

Ο Πατήρ Δοσίθεος δεν έγινε Μητροπολίτης Καρπενησίου… Το παρασκήνιο δούλεψε πολύ καλά… 

Ήταν δυνατόν να γίνει Δεσπότης ένας επαναστάτης; 
Ήταν δυνατόν να σπάσει το κατεστημένο;

 Ήταν δυνατόν να έχει στους κόλπους της η Ιερά Σύνοδος έναν «αντάρτη»; 

Όχι βέβαια!!!... 

Έφερε λοιπόν τον μακαριστό Νικόλαο, το έργο του οποίου εγώ τουλάχιστον δεν γνωρίζω στα 40 αυτά χρόνια. 

Το μόνα που γνωρίζω είναι η δημιουργία του Μητροπολιτικού κτηρίου στο Καρπενήσι, και ο διορισμός του μεν αδερφού του ως ηγουμένου στην Ι.Μ. Προυσσού, και της αδερφής του ως εχούσης την γενική εποπτεία… 

Ο νέος Μητροπολίτης Καρπενησίου σεβ. Γεώργιος ευχόμαστε να προσφέρει έργο όχι μόνον πνευματικό αλλά και χειροπιαστό, τουτέστιν φιλανθρωπικό και πολιτιστικό. 

Οι εναπομείναντες Ευρυτάνες, που στην πλειοψηφία τους είναι μεγάλης ηλικίας, δεν έχουν μόνο ανάγκη πνευματικής τροφής και μεγαλοστομιών από άμβωνος. 

Ευχόμαστε επίσης πως η παρουσία του Σεβασμιωτάτου σε μνημόσυνα δίπλα στον πρώην βουλευτή της χρυσής αυγής, το Μπαρμπαρούση και τους λοιπούς νεοναζί ήταν η τελευταία… 

Ως γνωστόν ο Γέρων Δοσίθεος απεσύρθη από το Καρπενήσι, που τόσο τον αγάπησε, και είναι ηγούμενος στην ιστορική Μονή Τατάρνας την οποία έχτισε μέσα από τις στάχτες της πολύ πριν τη δημιουργία Μητρόπολης…