Το καπλάνι του Βάλτου...

Η ΤΙΓΡΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΟ ΚΑΠΛΑΝΙ, ΤΟΥ ΒΑΛΤΟΥ ! 

Ο λύγκας ή ρήσσος ή λυκοτσάκαλος ή καπλάνι ! 

Φόβος και τρόμος των αγραφιώτικων κοπαδιών στα χειμαδιά του Βάλτου. 

Η τίγρη της Ελλάδας, ένα ζώο που είναι υπό εξαφάνιση ! 

Σπανίζει σήμερα στην Ελλάδα. 

Στη Ρούμελη, σύμφωνα με τον αγραφιωτοπαππούλη μου και την αγραφιωτομάνα μου, που θυμάται καλά με την ονομασία Καπλάνι, ονομασία αραβικής προέλευσης, βρισκόταν στην περιοχή του Βάλτου Αιτωλ/νίας. 

Όπως και το τσακάλι, δεν ανέβαινε στ' αγραφοβούνια. 

Εκεί έκανε μεγάλες καταστροφές στα κοπάδια τού παππούλη μου. Ήταν ο φόβος και τρόμος των αγραφιώτικων κοπαδιών, που κατέβαιναν στα χειμαδιά του Βάλτου. 

Η παράδοση το θέλει διασταύρωση λύκου και τσακαλιού. 

Αιμοβόρο ζώο, τρομερότερο και καταστρεπτικότερο από το λύκο. έχει ύψος κοινού σκύλου με ψηλά δυνατά πόδια οπλισμένα με μεγάλα γυριστά νύχια και κοντή ουρά.Δέρμα σταχτοκόκκινο με μαύρες βούλες. 

Στην κορυφή των μυτερών αυτιών του έχει θυσάνους από σκληρές τρίχες. Έχει και μουστάκια. 

Φοβερή, εξαιρετική η όρασή του, "μάτι λυγκέως" λέει η παροιμία. 

Ανεβαίνει εύκολα στα δέντρα, όπως και ο αγριόγατος. 

Είναι φόβος και τρόμος του λύκου και του επιτίθεται. 

Ανεβαίνει στο δέντρο και περνώντας ο λύκος πέφτει πάνω του, καρφώνεται στο λαιμό του όπου με τα φοβερά νύχια και δόντια του ανοίγει τις φλέβες και ρουφά το αίμα. "Όπου φωνάζει ρήσσος, λύκος δεν πατάει". 

Στο άκουσμα της φωνής του όλα τα ζώα λύκοι, τσακάλια, αγριόγατοι, σκυλιά, τα πιάνει τρόμος και φεύγουν. 

Αναφορά γίνεται και από αρχαίους (Ομηρ. Υμν. ΧΙΧ24) !!!.

Από τη σελίδα του κ. Ioannis Elatos Makkas