Αν πρέπει να μιλήσουμε στα απλά ελληνικά η κανονική ζωή έχει χαθεί προ πολλού. Μπορεί η εποχή της πανδημίας, των περιοριστικών μέτρων και των γενικευμένων lockdown να επέτειναν τις άσχημες συνθήκες του σύγχρονου τρόπου ζωής, αλλά είναι μάλλον μάταιο να κρύβουμε την απελπισία πίσω από ένα υγειονομικό φαινόμενο.
Έτσι κι αλλιώς, όπως υποστηρίζει και ο Κώστας Κολλημένος, με καταγωγή από τα μοναδικά Άγραφα, ο δυτικός τρόπος ζωής έχει αποξενώσει τους ανθρώπους, ακόμη και αυτούς που μπορεί να ζουν στην πιο πολύβουη πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Όπως η ηρωίδα της ταινίας, που φεύγει στην αρχή της πανδημίας από το Λονδίνο, για να περάσει την καραντίνα σε ένα μαγικό και συνάμα ερημωμένο χωριό των Αγράφων.
Ο Κώστας Κολλημένος, που έφυγε από την Αθήνα απ' την πρώτη καραντίνα, για να περάσει πολλούς μήνες στο χωριό του, σκέφτηκε και υλοποίησε σε χρόνο ρεκόρ μια μεσαίου μήκους χειροποίητη ταινία, χωρίς χρηματοδότηση, παρά μόνο με τη βοήθεια καλών φίλων -υπάρχουν ακόμη καλοί φίλοι...
Η υπαρξιακή αγωνία και οι καταπιεσμένες επιθυμίες βγήκαν από το υποσυνείδητο, οι σκέψεις για το αβέβαιο και πάλι μέλλον, άρχισαν να κυκλώνουν αρκετούς συνανθρώπους μας και βεβαίως και τον Κολλημένο.
Η ιστορία του, απλή για να την κατανοούν και οι παρέες του καφενείου, αναδεικνύει τα ευεργετήματα της φύσης, την παράνοια των μεγαλουπόλεων, την αναζήτηση του έρωτα, της επαφής και του νοήματος της ελευθερίας, την απάντηση στους άτεγκτους ορθολογιστές, που βάζουν τη ζωή σε κουτάκια, όπως αυτά στα οποία περιορίστηκε πλήθος ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Ψυχωμένη ταινία, με ευαίσθητη ματιά, παρά τα εμπόδια της φτωχής παραγωγής και ορισμένες εμφανείς αδυναμίες, που όμως προσπερνούμε μπροστά στον χαρακτήρα που επέδειξαν οι συντελεστές.
Ντόπιοι χαρισματικοί κάτοικοι, που έπαιξαν ρόλους και βοήθησαν με ό,τι μπορούσαν, αλλά και φίλοι του σκηνοθέτη, όπως ο Στέφανος Παππάς που έκανε την παραγωγή και είχε τη διεύθυνση φωτογραφίας, ο Στέλιος Γιαννουλάκης στο μοντάζ, ο Δημήτρης Τζιμέας, με τους παραδοσιακούς ρυθμούς του, στη μουσική, καθώς και οι πρωτοεμφανιζόμενοι Κωνσταντίνα Τσιούρη, Αντώνης Μουλάς και Σελένα Προδρομίδου.
Αν μη τι άλλο τα εύσημα ανήκουν σε όλους και κυρίως στους αθέατους συμπαραστάτες, τους αυθεντικούς και ξεχασμένους κατοίκους της ορεινής επαρχίας.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ... Μια νεαρή Ελληνίδα, που φεύγει από το Λονδίνο, για να περάσει τις εβδομάδες εγκλεισμού, στο ακριβώς αντίθετο άκρο, στο χωριό.... Ο τρόπος ζωής της βίαια αλλάζει και τα πρόσωπα που συναντά θα την φέρουν πρόσωπο με πρόσωπο με την πρωτόγονη φύση της, πρωτόγονη ως δημιούργημα, ως τρόπο ζωής, ως ερωτική ύπαρξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου