Γράφει ο κ. Σπύρος Τσιούρης
ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Αυτή τη φορά δεν θα αναφερθώ σε ονόματα, ούτε καν σε τόπους...
Ήταν 1970 ή 1971, δεν θυμάμαι. Μια κοπέλα όμορφη σαν τα κρύα νερά εγκαταστάθηκε στο Καρπενήσι.
Την έστειλε ο πατέρας της από κάποιο χωριό της Ευρυτανίας, για να μάθει την τέχνη της κομμωτικής κοντά σε μια έμπειρη κομμώτρια.
Ήταν η εποχή που οι πατεράδες των χωριών έστελναν τα παιδιά τους στο Καρπενήσι να μάθουν κάποια τέχνη και "να βγάλουν ψωμί να φάνε".
Εξάλλου ο συγκεκριμένος πατέρας είχε έμπιστους δικούς του ανθρώπους που θα επέβλεπαν την όμορφη κόρη του...
Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια. Οι δικοί του άνθρωποι, απ' τη μία μεριά επέβλεπαν την κοπέλα, κι απ' την άλλη ήταν ρουφιάνοι και κατασκεύαζαν με τη φαντασία τους διάφορα σενάρια για την ηθική και τη διαγωγή του κοριτσιού...
Η κοπέλα έκανε τις φιλίες της στο Καρπενήσι, και στον ελεύθερο χρόνο της πήγαινε βόλτα με τις φίλες της.
Την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν καφετέριες και μπαρ. Μόνο βόλτα πήγαιναν τα κορίτσια.
Οι παρέες όμως της κοπέλας δεν άρεσαν στους ρουφιάνους και "προστάτες" της, η δε φαντασία τους κατασκεύασε το σενάριο πως βγαίνει με στρατιώτες της ΜΟΜΑ(!)
Η ΜΟΜΑ ήταν Στρατιωτική υπηρεσία που είχε σκαπτικά μηχανήματα και οικοδομικό εξοπλισμό, κι εκείνη την εποχή κατασκεύαζε σπίτια στην περιοχή του Ξηριά για τους σεισμοπλήκτους διαφόρων χωριών του Νομού.
Τί έκαναν λοιπόν οι αισχροί καταδότες;
Έγραψαν ένα γράμμα στον πατέρα του κοριτσιού στον οποίο ανέφεραν ότι είναι παλιοκόριτσο και εκπορνεύεται (!!!!).
Εκείνος λοιπόν καβάλησε το άλογό του και ήρθε στο Καρπενήσι, μιας και συγκοινωνία δεν υπήρχε. Μακρύς ο δρόμος βέβαια, αλλά ήρθε διανυκτερεύοντας ενδιάμεσα. Δεν ανέφερε τίποτα, ούτε μάλωσε την κόρη του.
Απλά της είπε ότι έμαθε πια να χτενίζει γυναίκες, και είναι καιρός να πάνε μαζί στο χωριό.
Η κοπέλα υπάκουσε τον πατέρα της, και κίνησαν μαζί να πάνε στο χωριό τους.
Σε κάποιο σημείο ανάμεσα στα βουνά και τα λαγκάδια, εκείνος έβγαλε ένα τσεκούρι, τράβηξε την θυγατέρα του απ' το άλογο, κι άρχισε να τη χτυπάει. Το κορίτσι προσπάθησε να αντισταθεί (τα χέρια της ήταν καταματωμένα) αλλά μάταια.
Κυριολεκτικά την κατακρεούργησε. Το κεφάλι της σχεδόν κόπηκε. Την παράτησε σφαγμένη κι έφυγε...
Τη σωρό της την βρήκαν κάποιοι περαστικοί ταξιδιώτες, οι οποίοι έντρομοι ειδοποίησαν την Αστυνομία τρέχοντας στο πιο κοντινό χωριό.
Η σωρός μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Καρπενησίου να εξετασθεί από τους γιατρούς, που εκείνη την εποχή εκτελούσαν και χρέη ιατροδικαστού...
Ποιος ή ποιοι τη σκότωσαν, και γιατί;
Μήπως τη βίασαν και τη σκότωσαν;
Όχι, δεν τη βίασαν.
Η κοπέλα ήταν ΠΑΡΘΕΝΑ με κεφαλαία γράμματα.
Η Αστυνομία δεν άργησε να λύσει το γρίφο.
Ο παιδοκτόνος πατέρας - τέρας συνελήφθη και ομολόγησε. Δικάστηκε, καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά, αποφυλακίστηκε μετά από περίπου είκοσι χρόνια, και ξαναπήγε στο χωριό του...
Η δική μου απορία είναι το πώς αισθάνονται οι ψεύτες, ρουφιάνοι και κατ' ουσίαν δολοφόνοι;
Είχαν, ή έχουν καθόλου τύψεις γι' αυτό που έκαναν;
Φρονώ πως είναι εντελώς αναίσθητοι.
Μια χαρά κυκλοφορούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου