Ελάτε στην παρέα μας !

Κυριακή 25 Απριλίου 2021

Τη Αγία και Μεγάλη Δευτέρα !

Γράφει ο συμπατριώτης μας,  καθηγητής κ. Ευάγγελος Καραμπάς  .
 
Τη Αγία και Μεγάλη Δευτέρα, 26 Απριλίου 2021 !
Η Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία μας, καλεί σήμερα τους πιστούς να εισέλθουν στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα. 
Λέγεται « Μεγάλη », όχι γιατί εμπεριέχει περισσότερων ωρών ακολουθίες, αλλά επειδή τα γεγονότα που καλούνται οι πιστοί να ζήσουν είναι, θεολογικά, σπουδαία και πανίερα. 
Μπήκαμε στη Μεγάλη Εβδομάδα, στο αποκορύφωμα του αγωνιστικού δρόμου, στο μεγαλείο της εξ αγάπης θυσίας του Χριστού. 
 Στα λαϊκά θρησκευτικά έθιμα του ελληνικού λαού, η εβδομάδα πριν το Πάσχα θεωρείται από τις αγιότερες και πλέον σεβάσμιες χρονικές περιόδους του ετήσιου εορτολογικού κύκλου. 
Σύνδεσμος της αγίας Τεσσαρακοστής με τη Μεγάλη Εβδομάδα, είναι το Σάββατο της αναστάσεως του Λαζάρου και η Κυριακή των Βαΐων. Αυτές οι δύο εορτές μαζί με τις τρεις πρώτες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος, αποτελούν μία λειτουργική ενότητα. 
Προτού να εισέλθει ο Χριστός στην Ιερουσαλήμ, ανέστησε τον τετραήμερο νεκρό Λάζαρο, « πιστούμενος » την κοινή των πάντων ανάσταση προ του πάθους του, προαναγγέλλοντας έτσι τη νίκη και τον θρίαμβο κατά του θανάτου. 
Την επόμενη ημέρα, Κυριακή των Βαΐων, εισοδεύει ως πράος και ταπεινός βασιλεύς « επί πώλου όνου » στην αγία Πόλη. Έρχεται «επί το εκούσιον πάθος», για να προδοθεί, να παραδοθεί και να σταυρωθεί « υπέρ γένους ανθρώπων ». 
Με βάγια φοινίκων τον προϋπάντησε ο παλαιός λαός. 

Με κλάδους νοητούς κεκαθαρμένων ψυχών και διανοιών τον προϋπαντά ο νέος λαός του, για να συναναβεί αυτοπροαίρετα και εθελούσια με τον Κύριό του, για να συμπορευθεί, να συσταυρωθεί, να συζήσει, να συναναστηθεί μαζί του στην ύψωση του δοξασμού της άνω Ιερουσαλήμ, « εν τη βασιλεία των ουρανών ». 

Μεγάλη Εβδομάδα, και καθήμενοι « παρά τους πόδας » των ιερών υμνογράφων και μελωδών, συνειδητοποιούμε ότι λόγος και μέλος συμπορεύονται. Λατρεία και καλλιτεχνία αλληλοπεριχωρούνται. Κατάνυξη και ωραιότητα συνυπάρχουν. Λογική και συναίσθημα ισορροπούν. 
Πίστη και επιστήμη φιλιάζουν. 
Θεός και άνθρωπος κοινωνούν. 
Η κατανυκτικότατη ακολουθία του Νυμφίου, σύνθεση αρχαιοτάτων λειτουργικών στοιχείων που απαρτίζουν την ορθρινή προσευχή της Εκκλησίας (όπως ψαλμοί, αιτήσεις, ευχές, εκφωνήσεις, στιχολογήσεις, απολυτίκια, τροπάρια, καθίσματα, ευαγγελικά αναγνώσματα, κανόνες, συναξάρια, μηνολόγια, υπομνήματα για το λειτουργικό και πνευματικό περιεχόμενο των ημερών, εξαποστειλάρια, αίνοι, απόστιχα κ.λπ.), εισάγει το πλήρωμα των πιστών, μέσα στο πλαίσιο του λειτουργικού χρόνου, στη βιωματική παροντοποίηση των συγκλονιστικών για τη σωτηρία τους γεγονότων που συνέβησαν 2000 χρόνια πριν. 
Έτσι, « τη αγία και μεγάλη Δευτέρα, μνήμην ποιούμεθα του μακαρίου Ιωσήφ του Παγκάλου και της υπό του Κυρίου καταρασθείσης και ξηρανθείσης συκής ». Αλλά και γεγονότων που συνέβησαν από την είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα μέχρι την προδοσία. 
Ο Ιωσήφ προτυπώνει τον Ιησού Χριστό, για το ταπεινό, το πράο και το ησύχιο ήθος, για την καθαρότητα, για την ένσταση στο άγιο θέλημα του Θεού, για τους διωγμούς και τις θλίψεις. 
Ο Ιωσήφ φθονήθηκε από τα αδέλφια του, τα οποία αρχικά τον έριξαν σε βαθύ λάκκο, ενώ στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάκοντα αργύρια και κατέληξε στον Πετεφρή, τον αρχιευνούχο του Φαραώ της Αιγύπτου. 
Ο Ιωσήφ, μη θέλοντας να παρασυρθεί σε ανήθικη πράξη με τη γυναίκα του Πετεφρή, συκοφαντήθηκε και φυλακίσθηκε. 
Στη συνέχεια, επειδή κατάφερε να ερμηνεύσει τα όνειρα του Φαραώ, εκείνος εκτίμησε τη σύνεση και τη σοφία του, καθιστώντας τον επιφανή και κύριο όλης της Αιγύπτου. 
Ο Ιωσήφ με τη ζωή του, λοιπόν, προεικονίζει τον ίδιο το Χριστό, ο οποίος φθονήθηκε από τους ομοεθνείς Του Ιουδαίους, πωλήθηκε από το μαθητή του για τριάκοντα αργύρια, κλείστηκε, όπως ο Προπάτορας στο βαθύ λάκκο, στον τάφο Του, κι αφού με τη δύναμή Του Αναστήθηκε, έγινε κυρίαρχος του κόσμου, εξαγοράζοντάς μας φιλανθρώπως από την δουλεία του διαβόλου. 
Η άκαρπη συκή, που ξηραίνεται από την προσταγή του Κυρίου, υποδηλώνει την άκαρπη Συναγωγή των θρησκευτικών ταγών της εποχής του, αλλά και την κάθε ψυχή, που δεν καρποφορεί « τον ανήκοντα της αρετής καρπόν ». Για να καλέσει τους πιστούς ανθρώπους στη συμπόρευση πίστεως και ήθους, θεωρίας και πράξεως, λόγων και έργων. 
Οι Ευαγγελιστές Μάρκος και Ματθαίος, περιγράφουν το περιστατικό, κατά το οποίο ο Χριστός, φεύγοντας από τη Βηθανία πείνασε και, βλέποντας από μακριά μια συκιά, η οποία είχε μεν φύλλα, αλλά όχι καρπούς, την καταράστηκε. 
Το περιστατικό αυτό, οι Πατέρες της Εκκλησίας ερμηνεύουν ότι συμβολίζει την Συναγωγή των Εβραίων και γενικά τη ζωή του Ισραηλιτικού λαού, που ήταν άκαρποι από καλά έργα. Η ακαρπία και ξηρότητα της τυπολατρίας της παλαιάς διδασκαλίας καταργείται με την παρουσία του Θεανθρώπου Λυτρωτή. 
Οι πιστοί καλούνται με αγώνα και προσευχή να αποκτήσουν καρπούς πνευματικούς, με την πίστη, την άσκηση και την ταπείνωση, ενθυμούμενοι τον κίνδυνο εκκοπής από το πνευματικό σώμα της Εκκλησίας, λόγω πνευματικής ακαρπίας και αλαζονείας. Τη Δευτέρα το πρωί τελείται ο Εσπερινός με Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων και το απόγευμα ο Όρθρος της Μεγάλης Τρίτης, με τον οποίο η Εκκλησία υπενθυμίζει την παραβολή των δέκα παρθένων, οι οποίες ετοίμασαν τις λαμπάδες τους και περίμεναν το Νυμφίο. 
Οι μεν πέντε ήσαν φρόνιμες και ανέμεναν με εγρήγορση, οι δε άλλες πέντε ήσαν αμελείς και δεν είχαν την ανάλογη υπομονή και πνευματική εγρήγορση, και έτσι όταν ήρθε ο Νυμφίος δεν ήσαν έτοιμες για την υποδοχή. Γι’ αυτό η αμέλειά τους τις κράτησε εκτός του νυμφώνος. 
Συνεπώς, οι πιστοί προτρέπονται να παραμένουν έτοιμοι, επιμελείς και σε εγρήγορση, για να μην μείνουν « έξω του Νυμφώνος Χριστού », διότι δεν ξέρουν την ώρα και την ημέρα που ο Νυμφίος Χριστός θα έρθει. 
Έτσι, εξηγείται γιατί τις πρώτες τρεις ημέρες η ακολουθία του όρθρου λέγεται και Νυμφίος : διότι ξεκινά με το τροπάριο « Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός …». Επίσης, στο ιερό Ευαγγέλιο τη Δευτέρα το βράδυ, στην ακολουθία του όρθρου της Μεγάλης Τρίτης, θα ακουστούν τα « ουαί » του ελέγχου από μέρους του Χριστού της τυπολατρίας και υποκρισίας των ανθρώπων του νόμου. Αλίμονο, και τότε και σήμερα, σε όσους ευρίσκονται μακριά από το αληθινό θέλημα του Θεού. 
Ο Χριστός δέχεται τους ταπεινούς και αυθεντικούς και όχι τους αλαζόνες και υποκριτές ανθρώπους. Ακολουθώντας την πορεία των παθών, μαζί με το Νυμφίο Χριστό, οι πιστοί εντείνουν τον αγώνα, ώστε να είναι σε εγρήγορση, για να συναντήσουν επάξια το Νυμφίο της Εκκλησίας και όχι να βρεθούν, λόγω πνευματικής αμέλειας, ανάξιοι αυτής της ευλογίας. 

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και Καλή Ανάσταση !
 Με υγεία !

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: