ΑΧΕΛΩΟΣ

Από την αρχαία ακόμη εποχή οι Έλληνες  είχαν κατανοήσει τη δύναμη και τη σημασία του ποταμού ,οι θάλασσες, οι πηγές και τα νερά που πηγάζουν από την γη πίστευαν ότι  προέρχονται απ'  αυτόν .
Ο Αχελώος είχε αρκετές μορφές. Συνήθως απεικονίζεται από την μέση και κάτω σαν ψάρι, γενειοφόρος με κέρατα στο κεφάλι του. Άλλες μορφές του ποτάμιου αυτού θεού ήταν σαν φίδι, σαν ταύρος και σαν ανθρωπόμορφο ον με κεφάλι ταύρου που από τα γένια του έτρεχαν πολλά νερά . Το μόνο βέβαιο είναι πως στις περισσότερες μορφές του ο Αχελώος ήταν (φάνταζε) ένα άσχημο τέρας.
Γνωστός είναι ο μύθος της πάλης του με τον Ηρακλή για χάρη της Δηιάνειρας. Ο Ηρακλής όταν πήγε στον  Άδη  συνάντησε τον  Μελέαγρος  αδερφό της Δηιάνειρας  και γιο του Οινέα  Αυτός του ζήτησε σαν χάρη να παντρευτεί την αδερφή του. Ο ήρωας δεν αθέτησε την υπόσχεση του και πήγε στην Καλυδώνα όπου βασίλευε ο Οινέας. Εκεί όμως ένας επίμονος μνηστήρας, ο Αχελώος, ζητούσε την κόρη του Οινέα παίρνοντας διάφορες μορφές. Έγινε μάχη και ο ποτάμιος θεός, παρά τις συνεχείς μεταμορφώσεις του, έχασε. Τότε ο Ηρακλής του απέκοψε το δεξί του κέρατο (έκλεισε τη μία εκβολή του ποταμού) και από το αίμα που έπεφτε γεννήθηκαν οι Σειρήνες. Το κέρατο αυτό δεν το κράτησε ο Ηρακλής. Ο Αχελώος σε αντάλλαγμα του έδωσε το κέρας της Αμάλθειας  που στη συνέχεια ο ήρωας δώρησε στον Οινέα. Ο ποταμός-Θεός είχε νικηθεί και ο Ηρακλής  νυμφεύθηκε την Δηιάνειρα.

                                                        Φώτο: Αχελώος και στο βάθος δεξιά   η Ιτέα(κλικ στις φωτό) 

Ο ποταμός  Αχελώος με συνολικό μήκος 220 χλμ. είναι το δεύτερο σε μήκος ποτάμι της χώρας, πηγάζει στη νοτιοδυτική Πίνδο, διασχίζει με ατελείωτα στριφογυρίσματα τον ορεινό όγκο της δυτικής στερεάς Ελλάδας και εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος. Στο διάβα του αναπτύσσονται οικοσυστήματα μοναδικά που περιλαμβάνουν είδη -φυτικά και ζωικά- σπάνια στον Ευρωπαικό χώρο. Αρκούδες, ζαρκάδια, γύπες, λύκοι και αετοί ζουν στις απρόσιτες εκτάσεις, τεκμήριο για το ότι το οικοσύστημα βρίσκεται σε άριστη κατάσταση.
Φωτό: Το γκρεμισμένο γεφύρι στον Πάνω Πόρο.








Τα νερά του δεν αποτέλεσαν μόνο δίαυλο επικοινωνίας των ντόπιων πληθυσμών αλλά και σημείο προστριβών. Ίχνη των πολιτισμών που δραστηριοποιήθηκαν στις κοίτες του διατηρούνται εώς σήμερα: συντρίμμια κάστρων, πλακόστρωτα μονοπάτια, πέτρινες τοξοτές γέφυρες, βυζαντινές εκκλησίες. Στη νεοελληνική ιστορία  διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση του 1821 και στην Εθνική Αντίσταση.

   Ανοιξιάτικος Αχελώος.

Στις μέρες μας ο Ποταμός παλεύει ακόμη , αλλά πλέον με το σύγχρονο ελληνικό κράτος και τις παλινωδίες τον εκάστοτε κυβερνώντων .Μεταξύ των δεκαετιών '50 και '90 πραγματοποιήθηκαν στην ροή του τρεις  επεμβάσεις με  σκοπό  τη δημιουργία υδροηλεκτρικών φραγμάτων κι άλλη μία στον παραπόταμό του Ταυρωπό που είχε χαρακτήρα αρδευτικό για την πεδιάδα της Καρδίτσας. Έτσι προέκυψαν το φράγμα των Κρεμαστών, το φράγμα του Καστρακίου και το φράγμα του Στράτου. Στις μέρες μας είναι σε εξέλιξη κι άλλα υδροηλεκτρικά έργα (ένα από αυτά λίγο πιο κάτω από τη γέφυρα  ΄΄Αυλακίου΄΄ ) αλλά το μεγαλύτερο ίσως πλήγμα στον ποταμό  θα δώσει η εκτροπή του στη Θεσσαλία με το φράγμα της Μεσοχώρας.Ευτυχώς το Σ.τ.Ε. στο οποίο προσέφυγαν οικολογικές οργανώσεις έχει σταματήσει πολλές φορές το ''τερατούργημα'' αυτό, ελπίζουμε να συνεχίσει να το κάνει.