Ιτέα Ευρυτανίας.
ΓΕΝΙΚΑ:
Οικισμός του Δήμου Ασπροποτάμου Ευρυτανίας , (Δήμου Αγράφων σήμερα) είναι χτισμένη στις δυτικές πλαγιές του όρους ΄΄Τσιούκα΄΄ . Συνδέεται με τα Λεπιανά και με τα χωριά του Βάλτου με ασφαλτόδρομο. Η θέση της ,κάνει πιο εύκολη τη συγκοινωνία μέσω Αιτωλοακαρνανίας, παρά μέσω της Πρωτεύουσας του Νομού μας το Καρπενήσι . Οι μόνιμοι κάτοικοι της Ιτέας είναι περίπου ογδόντα , τα καλοκαίρια βέβαια και κατά την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων και του Πάσχα, ο αριθμός αυτός υπερδιπλασιάζεται με την έλευση των ξενιτεμένων κατοίκων της .
Για την ιστορία ο δάσκαλος που έκλεισε πίσω του για τελευταία φορά την πόρτα του σχολείου μας, ήταν ο Γεωργαλής Γρηγόριος με καταγωγή το γειτονικό μας χωρίο , τα Λεπιανά. Δίδαξε στο Δημοτικό μας Σχολείο ,τα τελευταία δώδεκα περίπου χρόνια λειτουργίας του.Οφείλουμε όλοι ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους τους , ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ του Σχολείου μας!
Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στην Αγία Παρασκευή και εορτάζει την 26η Ιουλίου (Αγίας Παρασκευής ), όπου και γίνεται κάθε χρόνο πανηγύρι. Παλιότερα βέβαια -ελλείψει ιερέα- το πανηγύρι του χωριού για λόγους ΄΄τάξης '' κι άλλους ''λειτουργικούς'' γινόταν την Τρίτη του Πάσχα (Τρίτη της Λαμπρής). Οπότε και τελούνταν ταυτόχρονα η λειτουργία της Ανάστασης για να ακούσουμε κι εμείς το '' Δεύτε λάβατε ΦΩΣ'' , διότι απλά τότε μπορούσε ο ιερέας του ¨¨ χωριού ¨¨ (έτσι αναφέρονταν το Ραπτόπουλο) να έρθει να ανοίξει την εκκλησία και να τελέσει το ιερό Μυστήριο .Έπρεπε μάλιστα κάποιος από τους κατοίκους να πάει στο Ραπτόπουλο με τα ''τροχοφόρα'' της εποχής(Γάιδαρος , μουλάρι) να φέρει τον παπά , και να τον ξαναπάει πάλι πίσω . Από το 1975 που ανέλαβε την ενορία ο παπά Γιώργης Κουλοκούρας το χωριό γιορτάζει κανονικά και πανηγυρίζει στις 26 Ιουλίου ανήμερα της εορτής της Προστάτιδάς μας Αγίας Παρασκευής .
Τελειώνοντας θέτω έναν προβληματισμό και μια αιωρούμενη απορία .... ποιος ο λόγος , αφιερώσεως του Ναού του χωριού μας , στην ίδια προστάτιδα Αγία με αυτή του Ναού του χωριού (Ραπτόπουλο) του οποίου είμαστε συνοικία ή συνοικισμός; Ποιοι λόγοι ώθησαν τους κατοίκους να αφιερώσουν το ναό στην ίδια προστάτιδα ....την Αγία Παρασκευή ;
Η θέα από το χωριό είναι μαγευτική βλέπουμε... δυτικά , τα χωριά του Βάλτου , τον Αχελώο (που ανάλογα τις διαθέσεις του άλλοτε είναι αφρισμένος και άλλοτε ήρεμος και γαλήνιος) , την κοιλάδα του με τα χωράφια του Δρυμώνα και των Βρουβιανών, ανατολικά, χωριά και βουνά της Ευρυτανίας , νότια μέχρι που βλέπει το μάτι, χωριά της Αιτωλοακαρνανίας και το βουνό της Κανάλας, (που με τις απότομες πλαγιές του , μοιάζει σα να θέλει να σταματήσει την ακόρεστη όρεξη των ματιών για νέες εικόνες και τοπία ) βόρεια, χωριά της Άρτας και Βουνά της Καρδίτσας. Στο χωριό λειτουργούν δύο καφενεία όπου μπορεί κανείς να πιει τον καφέ ή το ποτό του. Το ένα απ' αυτά μάλιστα (του Παναγιώτη Ξυραφάκη) λειτουργεί κι ως ταβέρνα ψησταριά , υπάρχει η δυνατότητα σερβιρίσματος φαγητού με ντόπια κι εκλεκτά κρέατα . Υπάρχει και η δυνατότητα κάλυψης κοινωνικών εκδηλώσεων (Γάμοι , βαφτίσια, κλπ) . Μπορείτε επίσης να βρείτε σε πολύ προσιτές τιμές όλα τα προϊόντα κατανάλωσης των μεγάλων σούπερ μάρκετ του κέντρου .
-Στη θέση ΄΄Κάστρο΄΄, υπάρχουν ερείπια αρχαίου Κάστρου. Στην περιοχή υπάρχουν δείγματα από κεραμικά θραύσματα. Σε σημεία υπάρχουν ακόμη, άναρχα τοποθετημένες , μεγάλες πελεκητές πέτρες διάσπαρτες στο χώρο . Σημάδια μιας μεγάλης στο παρελθόν οχύρωσης , η θέση δε, είναι ιδανική για την οχύρωση , την απόκρουση επιθέσεων , την επίθεση και την άμυνα στη μάχη σώμα με σώμα. Ιδανική , σύμφωνα με τους κανόνες πολέμου μιας άλλης, μακρινής , υπέροχης , εποχής .... της αρχαίας ελληνικής εποχής . Δυστυχώς από άγνοια , αμέλεια , έλλειψη ερευνών , ενδιαφέροντος της Πολιτείας κλπ. ο χώρος ( ιδιοκτησία- από τα μέσα του 18ου Αιώνα που υπάρχουν γραφές - του Κων/νου . Ξυραφάκη ο οποίος το έδωσε προίκα στο γαμπρό του Γ. Σουφλάκη , για να το αγοράσουν από αυτόν στη συνέχεια ο Βασίλης Φλώτσιος και ο Παναγιώτης Τριαντάφυλλος . Ο Παναγιώτης Τριαντάφυλλος αργότερα πούλησε το κομμάτι του στον Βασίλη Φλώτσιο ο οποίος απέκτησε όλο το κτήμα. Μετά το θάνατό του περιήλθε στην κατοχή των παιδιών του Θεόδωρου και Δημοσθένη) διαμορφώθηκε κατάλληλα για τις ανάγκες βοσκής και καλλιέργειας. Κατά καιρούς, οι περισσότερες από τις πέτρες του Κάστρου έγιναν(δυστυχώς) πρώτη ύλη για την παραγωγή ασβέστη στα πρόχειρα ασβεστοκάμινα, ή αφού πελεκήθηκαν χρησιμοποιήθηκαν για κατασκευή τοιχίων , κτιρίων κλπ. Πλέον δύσκολα μπορεί κανείς να προσδιορίσει το σχήμα ,το ύψος και το μέγεθος του Κάστρου. Λέγεται πάντως και διαδίδεται μέχρι σήμερα, από γενιά σε γενιά, πως οι τεράστιες πέτρες του προήλθαν από την περιοχή της Αγίας Βαρβάρας Δαφνούλας , και ότι με κάποιο ,άγνωστο μέχρι σήμερα μηχανισμό, μεταφέρθηκαν στο χώρο για την κατασκευή του Κάστρου.
ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ(ΦΕΚ) : To έτος 1833 με Βασιλικό Διάταγμα του Όθωνα ΄΄΄Περί διαιρέσεως του Βασιλείου της Ελλάδος και της διοικήσεώς του΄΄ που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 12 / 6-12-1833 , η Ελλάδα διαιρέθηκε σε δέκα Νομούς και 42 Επαρχίες .Η Επαρχία Καλλιδρόμης συνιστώμενη από την επαρχία Καρπενησίου και τις ελεύθερες περιοχές των Αγράφων αποτελεί Επαρχία του νομού Αιτωλίας και Ακαρνανίας .Στην επαρχία Καλλιδρόμης υπάγεται η Ιτέα Ευρυτανίας τότε ΄΄Κρετσίστα΄΄ , η παλιά ονομασία της Ιτέας Ευρυτανίας . Το 1962 και στο ΦΕΚ 210/23-12-1962 με το υπ΄ αρίθμ 836 Βασιλικό Διάταγμα μετονομάστηκε σε Ιτέα. Στο ίδιο ΦΕΚ μετονομάστηκε και ο γειτονικός οικισμός ΄΄Κερασοβάκι΄΄ σε ΄΄Δαφνούλα ΄΄-
Α. Φλώτσιος , Μάρτης ,2010 ΙΤΕΑ..
