Αυτός μαζί με τον Πάνο Νταλλή κι άλλους Λεπιανίτες μαστόρους έχτισαν τα περισσότερα σπίτια της περιοχής μας τη δεκαετία του 80 !
Αποτελούσαν τη ΄΄Ναυαρχίδα΄΄ του Κωστάκη Πιπέρα ενός από τους μεγαλύτερους εργολάβους τότε της περιοχής μας.
Αρχές της δεκαετίας του 80, τα δάνεια της Κυβέρνησης για σπίτια και οι πιστώσεις για τεχνικά έργα άλλαξαν τη μορφολογία της περιοχής μας .
Από τους καλύτερους μαστόρους ο Μπαρμπα ‐Σωτήρης, εργατικός ,τίμιος ,συνεπής και πάντα (παρά την καθημερινή κούρασή του) γελαστός!
Αφού αποσύρθηκε από την οικοδομή έκαναν με την κυρα Λευτερία στο ισόγειο του σπιτιού τους το καφενείο Τους.
Έβλεπαν όλους τους θαμώνες πρώτα ως επισκέπτες και μετά ως πελάτες και γι αυτό το καφενείο ήταν κάθε φορά γεμάτο !
Πάντα μας καλωσόριζαν πρόσχαροι ,με ευγένεια και χαμόγελο…
Το αγαπημένο του σπορ ήταν το κυνήγι κι όποτε είχε χρόνο ξεκίναγε πρωί ,πρωί για το περπάτημα και την ξενοιασιά που αισθάνονταν !
Περνά ο καιρός κι ήρθε δυστυχώς το πλήρωμα του χρόνου για τον Μπαρμπα ‐Σωτήρη, κάθε φορά όσοι φεύγουν παίρνουν μαζί τους κι ένα κομμάτι των δικών μας ενθυμήσεων κι αυτό μαζί με την απώλειά τους είναι οδυνηρό…
Φεύγουν οι άνθρωποι από τα χωριά μας και, γινόμαστε φτωχότεροι κι ολοένα πιο λίγοι …
Καλό ταξίδι, Μπαρμπα ‐Σωτήρη Ντάλλη.
Αιωνία η μνήμη !
Θερμά συλλυπητήρια στη γυναίκα σου Ελευθερία κι όλους τους συγγενείς σου !
