Ο Λάμπρος Παπαντωνίου υπηρετούσε ως δάσκαλος στη Γρανίτσα, γυναίκα του ήταν η Ελένη Ηλιοκαύτου κόρη του συμβολαιογράφου Ζαχαρία Ηλιοκαύτου στο Καρπενήσι.
Το γνωστό μας λαμπρό διδακτικό βιβλίο «Τα Ψηλά Βουνά», όπως είπε ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου το έγραψε για χάρη του πατέρα του.
Στο αναγνωστικό αυτό περιγράφεται η ζωή μιας συντροφιάς από παιδιά σχολείου που περνάνε τις διακοπές τους σε ένα Ρουμελιώτικο βουνό.
Μια μέρα πήγε στην κατασκήνωση ένας μικρός τσοπανάκος και ζήτησε να τον μάθουν να διαβάζει.
- Με μαθαίνετε το άλφα ; τους είπε.
-Μα δεν έχουμε βιβλία.
- Έχω γω και έβγαλε απ΄το σελάχι του ένα χαρτί με τυπωμένα μαύρα και κόκκινα γράμματα...ήταν φύλλα από εκκλησιαστικά βιβλία.
-Να το άλφα, είπε ο Λάμπρος.
- Μπράβο, δείξε μας και το βήτα.
-Αμ αν τόξερα το βήτα είπε με παράπονο.
Τότε τον έβαλαν να καθήσει και σε λίγο καιρό ο Λάμπρος έγραφε μόνος του.
-«Είμαι ο Λάμπροςο Πέλεκας του Αντωνίου από Γρανίτσα. Έχω την Αφρόδω αδερφή και σκύλο το Μούργο. Και παππούλη το γερο Θανάση. Κι ένα σουγιά. Τα γίδια είναι άταχτα ζωντανά. Το πουρνάρι έχει τον καλύτερο ίσκιο...»
Αυτός ο τσοπανάκος, όπως εκμυστηρεύτηκε ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου, έγινε δάσκαλος και ήταν ο πατέρας του ....!
Από τη σελίδα του κ. Ioannis Elatos Makkas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου