Η ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΡΕΙΚΙΟΥ !

Το ρείκι

Αειθαλής θάμνος με ύψος εως 3 μέτρα .Ξεχωρίζει από τα λευκά του άνθη που βγαίνουν την άνοιξη . Ένα από τα πολλά είδη θάμνων που συγκροτούν τους Μεσογειακούς θαμνώνες κοινό στον ελληνικό χώρο.

Στην Ιτέα τη δεκαετία του 1980

πολλοί κάτοικοι ασχολούνταν με την εξαγωγή της ρίζας του ρεικιού .

Ήταν μια εργασία επίπονη και κουραστική , έπρεπε να βρεις τον κατάλληλο θάμνο , να σκάψεις βαθιά μέχρι να βγάλεις τη ρίζα του . Η ρίζα του ρεικιού είναι ένας συμπαγής όγκος ξύλου που χρησιμοποιούνταν κυρίως για την κατασκευή προϊόντων καπνίσματος δηλαδή για την κατασκευή της πίπας και των τσιμπουκιών

Χρησιμοποιούνταν επίσης για την κατασκευή διάφορων άλλων μικρών ξυλόγλυπτων αγαλμάτων κι αρχιτεκτονημάτων...

Μετά την εξαγωγή τους και μέχρι να έρθει ο έμπορος να την αγοράσει,έπρεπε να αποθηκευτούν σε κατάλληλο χώρο .

Ο χώρος αυτός ήταν ένα όρυγμα στη γη ενός μέτρου πλάτους και μήκους και ενός περίπου μέτρου βάθους .

Στο όρυγμα αυτό τοποθετούνταν οι συλλεχθείσες ρίζες κι αφού σκεπάζονταν με φτέρες ή λινάτσες που στερεώνονταν με πέτρες, το όρυγμα έπρεπε να γεμίσει με νερό για να μην κάνουν οι ρίζες ρωγμές ως εκ τούτου το όρυγμα έπρεπε να γίνει κοντά σε πηγή νερού . Μεγάλοι παραγωγοί ρίζας στο χωριό μας ήταν ο Βασίλης Ντόσκας , ο Κώστας(Κώτσιας) Ντόσκας , οι Κοτρωναίοι , ο Βασίλης Φλώτσιος του Χρήστου ,ο Χρήστος και ο Θωμάς Σκόντρας , η αφεντιά μου κ.α.

Το επάγγελμα ήταν εποχικό ασχολούμασταν με αυτό στα μέσα της άνοιξης ή του φθινοπώρου , στην ουσία ήταν μια ενασχόληση που μας απέδιδε ένα καλό χαρτζιλίκι .

Φυσικά όσοι μπορούσαν να βγάλουν μεγάλες ποσότητες έβγαζαν και ΄΄καλό΄΄ μεροκάματο .

Τώρα λοιπόν που η κρίση μας έχει χτυπήσει την πόρτα να μια ευκαιρία για νέα επαγγέλματα !