Ελάτε στην παρέα μας !

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2017

Το ξεχασμένο σώβρακο.....

Γράφει ο κ. Νάκος Κορδονούρης  ( Νάκος Κορδονούρης )

 Τα παλιά τα χρόνια, στον καιρό της τουρκοκρατίας και αρκετά μετά, η ένδυση ήταν εντελώς διαφορετική απ'ότι είναι σήμερα. 
Η πιο συνηθισμένη αντρική φορεσιά εκείνης της εποχής, η οποία έχει καθιερωθεί μέχρι και σήμερα σαν εθνική παραδοσιακή φορεσιά, ήταν μια πουκαμίσα με γιλέκο στο πάνω μέρος και στο κάτω η γνωστή φουστανέλα. 
Για τους κοτζαμπάσηδες και τους προύχοντες δεν υπήρχε ζήτημα..αλλά για τους φτωχούς.. γεωργούς και τσοπάνηδες, το σώβρακο ήταν άγνωστο. 
Εκείνη την εποχή λοιπόν..ο Γιάννης ένας νεαρός τσοπάνης, θα πήγαινε με τους δικούς του, το σόι του δηλαδή, σ' ένα διπλανό χωριό να του προξενέψουν μια τσούπα. 
Πήγε στο κεφαλοχώρι να κουρευτεί και ν' αγοράσει καινούργια τσαρούχια και φέσι. 
Επ' ευκαιρία αγόρασε και οχτώ πήχες ύφασμα να φτιάξει σώβρακο, γιατί μέχρι τότε δε φορούσε ποτέ σώβρακο. 
Πήγε στο ράφτη στο χωριό του, έδωσε το ύφασμα, έραψε ένα σώβρακο, του περίσσεψαν και πεντέμισι πήχες ύφασμα. 
Ετοιμάστηκε, στολίστηκε, φόρεσε το καινούργιο σώβρακο, ήπιε και μια μποτσόνα κρασί για να'ναι στα κέφια του, καβάλησαν στ'άλογα και ξεκίνησαν όλοι μαζί για το χωριό της νύφης. 
Στο δρόμο που πήγαινε του ήρθε να πάει για ...σωματική ανάγκη. Πιάνει μια ...άκρη, βγάζει το σώβρακο το κρεμάει σ'ένα κλαρί, ...έκανε τη δουλειά του, αλλά ασυνήθιστος όπως ήταν έφυγε χωρίς το σώβρακο.. το ξέχασε.. Το κρασί βλέπεις..... 
Πήγαν λοιπόν στο σπίτι της νύφης..ξεπέζεψαν.. καλωσορίσματα.. συστάσεις.. χαιρετούρες.. Ωραίο παλληκάρι ο Γιάννης.. κάθισε σε μια καρέκλα ...τον φίλεψε η νύφη που έδειχνε φανερά ενθουσιασμένη και κάθισε απέναντί του να κουβεντιάσουν. 
Ο Γιάννης κάθισε κάπως πιο αναπαυτικά..με τον αέρα ότι... έχουμε περιέλθει στην καινούργια μόδα...δεν είμαστε τίποτα ξεβράκωτοι.... σήκωσε και λίγο τη φουστανέλα, να δείξει στη νύφη ...το καινούργιο σώβρακο, το οποίο όμως είχε ξεχάσει... 
Κοιτάζει η νύφη κάτω από τη φουστανέλα ...κρεμόταν ...κάτι άλλο..... 
-Χμμμ..μπράβο ωραία!!! (λέει κουνώντας το χέρι της με ικανοποίηση...) 
-Μόνο αυτό λες ότι έχω; ..έχω κι άλλες πεντέμισι πήχες στο σπίτι.. (είπε ο Γιάννης....)

Δεν υπάρχουν σχόλια: