Ελάτε στην παρέα μας !

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Ο ζευγολάτης ...

Γράφει ο κ. Νάκος Κορδονούρης 
Ήτανε Οκτώβρης μήνας...
Πάνε πολλά χρόνια τώρα. 
Από βραδύς έβαλε το ρολόι να σηκωθεί πρωί ο Θανάσης..να πάει κάτω στο ποτάμι για όργωμα. 
Γύρισε αργά από το καφενείο..είχε βαρέσει καμιά δεκαριά τσίπουρα. 
Σηκώθηκε από το κρεβάτι, είχε παγωνιά εκείνη την χρονιά..αν και ήταν νωρίς... 
Ρίχνει μια ματιά από το παράθυρο... ξαστεριά...πάνω στο γλυκοχάραμα... 
Νύσταζε και κρύωνε..αλλά που να κάτσει ν'ανάψει φωτιά τώρα...θα τον έπαιρνε η ώρα. 
Ντύθηκε, φόρεσε τις γαλότσες και την χλαίνη που του'χε μείνει από τον στρατό, τη σκούφια του, και βγήκε όξω. 
Έβγαλε το άλογο από τον στάβλο, το σαμάρωσε, το φόρτωσε...στη μια μεριά τα ζυγάλετρα στην άλλη τον σπόρο... 
Πέρασε το διπλό καπίστρι του αλόγου στο χέρι του.. το πήρε τραβώντας και ξεκίνησε για το ποτάμι. 
Έκανε όμως ένα ψοφόκρυο... 
Σήκωσε τον γιακά πάνω, να γλυτώσει το σβέρκο από την παγωνιά..κατέβασε και τη σκούφια χαμηλά... 
Μόνο τα μάτια φαινόντουσαν...και κείνα μισόκλειστα από την νύστα. 
Αφού περπάτησε καμιά ώρα δρόμο, έτσι σκυφτός και μισοκοιμησμένος...κόντευε να φτάσει στην ποταμιά... 
Άκουσε μια φωνή: 
-Ω! ρε Θανάση...που πας μωρέ πρωί πρωί; 
Σήκωσε ...μετά βίας το κεφάλι ο Θανάσης...τσίτωσε τα μάτια... 
-Γειά σου μπάρμπα Χρήστο...πάω να οργώσω με τ'αλογο εδώ στο ποτάμι, να σπείρω... 
-Την καπιστράνα γιατί την σέρνεις κοντά; 
-Ποιά καπιστράνα σέρνω...; 
Κοιτάζει πίσω ο Θανάσης...Αμάν που είναι το άλογο... 
Ήτανε λάσκα η καπιστράνα, βγήκε από το κεφάλι του αλόγου...και την έσερνε τόση ώρα..έτσι χωρίς το άλογο... Γύρισε πίσω ο Θανάσης να βρει το άλογο... 
Έτρεχε στον ανήφορο αλαφιασμένος, ψάχνοντας..δεξιά αριστερά..λαχάνιασε... 
Εν τέλει το βρήκε να βόσκει φορτωμένο στην άκρη στο δρόμο...καμιά πεντακοσαριά μέτρα όξω από το χωριό... 
-----Νάκος Κορδονούρης---------

Δεν υπάρχουν σχόλια: