Μήνας ξεφαντώματος στην κάψα του καλοκαιριού γεμάτος στάχυα και δρεπάνι , αστέρια και μυστικά σύμβολα .Βραδιές ατέλειωτων ιστοριών γύρω από τ΄ αλώνι σαν νύχτωνε κι έπεφτε ο ήλιος να ξαποστάσει. Και γέμιζε η ψυχή με όνειρα και προσμονή .Αλησμόνητες βραδιές στις θημωνιές ,ολόγιομο φεγγάρι , γιορτές και πανηγύρια. Θρύλοι και παραδόσεις. Νεράιδες και ξωτικά να παραμονεύουν εκεί γύρω από τα αλώνια στις θερισμένες εξοχές και να παίρνουν ζωή σαν γεμίσει άστρα ο ουρανός κι η φαντασία να ακουμπά στην άκρη του ορίζοντα , πέρα στη θάλασσα εκεί που λούζεται το ασημένιο φεγγάρι το ολοστρόγγυλο…Κάτω στης μαργαρίτας τ’ αλωνάκι, στήσαν χορό τρελό τα μελισσόπουλα.
Ιδρώνει ο ήλιος, τρέμει το νερό. Στάχυα ψηλά λυγίζουνε το μελαμψό ουρανό. ( Οδυσσέας Ελύτης)
Ατελείωτα όμως και τα πανηγύρια. Τόση πολύ δουλειά και τόσες πολλές γιορτές με αγίους « τιμωρούς» που θέλουν τους πιστούς να μην εργάζονται την ημέρα της γιορτή τους .Ο Αλωνάρης μήνας του καλοκαιριού είναι ο πιο ζεστός και συχνά μας παραπέμπει σε εικόνες που όλο και λιγότερο συναντούμε στις μέρες μας . Εκείνα τα πρωινά ή τα μεσημέρια γύρω από τα αλώνια τα πετράλωνα, τα μαρμαρένια ή τα χωματάλωνα που έπρεπε να είναι σε μέρη που τα « βαρούσαν οι άνεμοι». Και είχαν διάμετρο ίσαμε τέσσερα μέτρα και πέτρες γύρω γύρω για να μην φεύγει ο καρπός. Και στη μέση το στέντζερο , καμωμένο από ξύλο όπου κανόνιζαν τα ζώα , μουλάρια, άλογα ή γαϊδούρια να τρέχουν γύρω του, πάντα πεταλωμένα να μην κουράζονται και το στουμούχι στο στόμα για να μην τρώνε τα άχυρα. Κι εκεί στα καπούλια τους καμιά φορά ή στο μέτωπο τους έκαναν σταυρούς με κατράμι για να μην τα πιάνει το μάτι.....Καλό καλοκαίρι !
της Ελένης Μπετεινάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου