Το πήρα απόφαση. Βρήκα επιτέλους το επάγγελμα που μου ταιριάζει.
Μπορεί να άργησα λίγο αλλά ποτέ δεν είναι αργά, πάντα είναι αργότερα ή πολύ αργά.
Βρήκα επάγγελμα που συνδυάζει τα πάντα, από την παράδοση μέχρι την αιχμή της τεχνολογίας.
Θα φκιάσω γίδια, θα γίνω (πάλι) τσοπάνης.
Και λέω «πάλι» γιατί από τα μικράτα μου τσοπάνης ήμουνα αλλά τότε το επάγγελμα είχε πολλές δυσκολίες και το παράτησα με κρύα καρδιά για να μάθω πέντε γκλίτσες (τώρα έχω πατερίτσες) γράμματα.
Παλιά έπρεπε να ξυπνάς χαράματα να τα σκαρίσεις(1), να τα ταϊσεις, να τασταλίσεις (2), να τα αρμέξεις, να τα βάλεις στο μαντρί και φτου κι απ' την αρχή.
Τώρα όμως, ας είναι καλά η τεχνολογία, όλα είναι πιο εύκολα.
Αντί για καλύβα θα φκιάσω ένα δίπατο σαλέ με σοφίτα όλο από γυαλί να έχω περιμετρική θέα και να ελέγχω τα πάντα, κάτι σαν πύργο ελέγχου σα να λέμε.
Θα βάλω από ένα τσιπάκι ίντελ κορ ντούο σε κάθε γίδι και με ασύρματη επικοινωνία το τσιπάκι από το γίδι θα ρίχνει ντάτα στο σέρβερ που θα έχω στη σοφίτα.
Κάμερες παντού, στο λόγγο με τις κρανιές, στην ποτίστρα, στα χωράφια του μπαρμπαΤόλια, στο ποτάμι, και στο μποστάνι της θείας μου.
Αμα πάει κάνα γίδι να ξεστρατίσει και μπει στου μπάρμπα το χωράφι ή στο βακούφικο, θα του κάνω ένα μικρό ηλεκτροσόκ πατώντας ένα κουμπί και άμα θέλει ας το ξανακάνει.
Για κάθε κάμερα και μια οθόνη κι άλλη μια παραδίπλα να βλέπω καμμιά τσόντα και την πανάθα κι ακόμη μία αποκλειστικά για το μπλογκ. Δε νοείται τσοπάνης σήμερα χωρίς μπλογκ, εδώ έχει η κουτσή Μαρία, δε θα έχει ο κουτσός τσοπάνης;

Ετσι, αραχτός στο σαλέ, θα κοιτάω τα ντάτα, πόσο γάλα έφκιασε η παρδάλω, πόσο η κουτσουκέρα, η κανούτα η σκλαρίκου πόσο η σιούτα κι όλες οι άλλες και πού βρίσκεται κάθε στιγμή μη φάω καμμιά μήνυση απ' το μπαρμπαΤόλια.
Αμα δω ότι κάποια κάνει κουτσουκέλες και δεν αποδίδει τα αναμενόμενα, τη σφάζω στο γόνατο και τη φκιάνω πατσά και παϊδάκια, η παραγωγικότητα είναι το παν.Δείτε τη συνέχεια εδώ 
κτηνοτροφία κτηνοτροφικά θέματα