Ελάτε στην παρέα μας !

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

ΤΣΕΡΝΟΚΑ ή ΤΣΙΡΝΟΚΑ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ


Η Τσερνόκα ..  Οικισμός της Κοινότητας Ραπτοπούλου του Νομού Ευρυτανίας ,του Δήμου Ασπροποτάμου Ευρυτανίας στη συνέχεια και πλέον του Δήμου Αγράφων Ευρυτανίας  . Εκκλησιαστικώς,  υπάγεται στην ενορία της  Ιτέας Ευρυτανίας  . Ο οικισμός είναι χτισμένος στις δυτικές πλαγιές  της Τσιούκας  και συνδέεται με την Ιτέα  με  χωματόδρομο, όπως επίσης με τους οικισμούς: Πουλιάνα , Παλιοχώρι , Δαφνούλα κλπ  . Η θέα από το χωριό είναι θαυμάσια .  Οι κάτοικοι λιγοστοί πλέον............ αφού οι περισσότεροι  νέοι έχουν αφήσει τα πάτρια χώματα για αναζήτηση   καλύτερης εργασίας  και συνθηκών ζωής. Οι πιο πολλοί απ΄ αυτούς έχουν κάνει μεγάλες επιχειρήσεις , είναι επιτυχημένοι επαγγελματίες , υπάλληλοι κλπ. Οι λίγοι πάντως που μένουν στο χωριό  ασχολούνται με την κτηνοτροφία ,με οικοδομικές και άλλες εργασίες .Στο χωριό μάλιστα λειτουργεί και μάνδρα οικοδομικών υλικών .Ο Δημήτρης Στασινός με το φορτηγό του προμηθεύει τη γύρω περιοχή και όλα τα χωριά με οικοδομικά υλικά ,  ζωοτροφές  κλπ. Είναι φανερό πως στην Τσερνόκα (όπως δυστυχώς  και σε πολλούς άλλους οικισμούς της χώρας) έχουν μείνει ελάχιστοι κάτοικοι   ....μερικά  από τα σπίτια μάλιστα είναι κλειστά . Κάποιοι νέοι μένουν στο Ραπτόπουλο για να έχουν τα παιδιά τους εύκολη πρόσβαση στο σχολείο κλπ. και για να βρίσκουν οι ίδιοι εργασία . Κάποτε πάντως κι όχι πολύ πίσω στο χρόνο , αντηχούσαν στις πλαγιές οι φωνές των κατοίκων και τα κουδούνια από τα γιδοπρόβατα. Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στην Παναγία και εορτάζει την 8η Σεπτεμβρίου (Γεννήσεως  Θεοτόκου), όπου και γίνεται κάθε χρόνο   πανηγύρι .Το βάρος για το πανηγύρι και για τη φροντίδα της εκκλησίας έχει αναλάβει ο παπά Γιώργης με δυο τρεις γυναίκες του χωριού.Μεγάλο πρόβλημα αποτελούσε για τον οικισμό η έλλειψη δικτύου υδρεύσεως , όμως πλέον το χωριό διαθέτει δίκτυο   και το πρόβλημα αυτό έχει πάψει να ταλαιπωρεί τους Τσερνοκιώτες .

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

ΙΤΕΑ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ



Ιτέα Ευρυτανίας.
ΓΕΝΙΚΑ:
Οικισμός του Δήμου Ασπροποτάμου Ευρυτανίας , (Δήμου Αγράφων σήμερα) είναι χτισμένη στις δυτικές πλαγιές του όρους ΄΄Τσιούκα΄΄ . Συνδέεται με τα Λεπιανά και με τα χωριά του Βάλτου  με   ασφαλτόδρομο. Η θέση της ,κάνει πιο εύκολη τη  συγκοινωνία  μέσω  Αιτωλοακαρνανίας, παρά μέσω της  Πρωτεύουσας του Νομού μας το Καρπενήσι . Οι μόνιμοι κάτοικοι της Ιτέας είναι περίπου ογδόντα , τα καλοκαίρια βέβαια  και κατά  την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων και του Πάσχα,   ο αριθμός αυτός υπερδιπλασιάζεται με την έλευση των ξενιτεμένων  κατοίκων της .
ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ:
Το Δημοτικό Σχολείο της Ιτέας λειτουργούσε μέχρι τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 90 οπότε και ελλείψει μαθητών  έκλεισε. Επί του παρόντος και με βάση δεδομένες και παγιωμένες πλέον  καταστάσεις , (υπογεννητικότητα, ανεργία , έλλειψη κοριτσιών κλπ) η πιθανότητα να λειτουργήσει ξανά , φαντάζει ¨¨Όνειρο Θερινής Νυκτός΄΄  . Τη δεκαετία του 70 πάντως  , το σχολείο είχε  φτάσει να έχει περισσότερους  από σαράντα μαθητές,  οι οποίοι είχαν μόνο έναν δάσκαλο για όλες τις τάξεις . Οφείλω να πω πως όλοι ανεξαιρέτως οι Δάσκαλοι  , στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων , καταβάλλοντας όλες τις δυνάμεις τους ( υπό ιδιαιτέρως σκληρές συνθήκες ) για να καταφέρουν να εμφυσήσουν τις γνώσεις τους στα παιδιά του χωριού .Παιδιά πραγματικά ¨¨Αγρίμιᨨ  με καμιά απολύτως  ή ελάχιστη  βοήθεια από το σπίτι , και αποκομμένα εντελώς από  τις γνώσεις της εποχής . ......
Για την ιστορία ο  δάσκαλος που έκλεισε πίσω του για τελευταία φορά την πόρτα του σχολείου  μας, ήταν ο Γεωργαλής Γρηγόριος  με καταγωγή   το γειτονικό μας χωρίο , τα Λεπιανά.  Δίδαξε  στο Δημοτικό μας Σχολείο ,τα τελευταία δώδεκα περίπου χρόνια  λειτουργίας του.Οφείλουμε όλοι ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους τους ,  ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ του Σχολείου μας!

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ:
Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στην Αγία Παρασκευή και εορτάζει την 26η Ιουλίου  (Αγίας Παρασκευής ), όπου και γίνεται κάθε χρόνο   πανηγύρι. Παλιότερα βέβαια -ελλείψει ιερέα- το πανηγύρι του χωριού για λόγους  ΄΄τάξης '' κι άλλους ''λειτουργικούς'' γινόταν την Τρίτη του Πάσχα (Τρίτη της Λαμπρής). Οπότε  και τελούνταν  ταυτόχρονα η λειτουργία   της  Ανάστασης για να ακούσουμε κι εμείς το '' Δεύτε λάβατε ΦΩΣ'' , διότι  απλά τότε μπορούσε ο ιερέας του ¨¨ χωριού ¨¨ (έτσι  αναφέρονταν  το Ραπτόπουλο) να έρθει να ανοίξει την εκκλησία και να τελέσει το ιερό Μυστήριο .Έπρεπε μάλιστα  κάποιος από τους κατοίκους να πάει στο Ραπτόπουλο με τα ''τροχοφόρα'' της εποχής(Γάιδαρος , μουλάρι) να φέρει τον παπά , και να τον ξαναπάει πάλι πίσω . Από το 1975  που ανέλαβε την ενορία ο παπά Γιώργης Κουλοκούρας  το χωριό  γιορτάζει κανονικά και πανηγυρίζει στις 26 Ιουλίου ανήμερα της εορτής της Προστάτιδάς μας Αγίας Παρασκευής . 
Τελειώνοντας  θέτω  έναν προβληματισμό  και  μια αιωρούμενη απορία .... ποιος ο λόγος   ,  αφιερώσεως  του Ναού του χωριού μας , στην ίδια προστάτιδα Αγία με αυτή του Ναού του χωριού (Ραπτόπουλο) του οποίου  είμαστε συνοικία ή συνοικισμός; Ποιοι λόγοι ώθησαν  τους κατοίκους  να αφιερώσουν  το ναό  στην ίδια προστάτιδα   ....την Αγία Παρασκευή ;  

 ΘΕΑ, ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ:
  Η θέα από το χωριό είναι μαγευτική βλέπουμε... δυτικά , τα χωριά του Βάλτου , τον Αχελώο (που ανάλογα τις διαθέσεις του άλλοτε είναι αφρισμένος και  άλλοτε ήρεμος και γαλήνιος) , την κοιλάδα του με τα  χωράφια του Δρυμώνα  και  των Βρουβιανών,  ανατολικά,    χωριά και βουνά της Ευρυτανίας ,  νότια μέχρι που βλέπει το μάτι, χωριά της Αιτωλοακαρνανίας και το βουνό της Κανάλας, (που με τις απότομες πλαγιές του , μοιάζει  σα να θέλει να  σταματήσει την ακόρεστη όρεξη των ματιών  για νέες εικόνες και τοπία )   βόρεια,    χωριά της Άρτας και  Βουνά της Καρδίτσας. Στο χωριό λειτουργούν δύο καφενεία όπου  μπορεί κανείς να πιει τον καφέ  ή  το ποτό του. Το ένα απ' αυτά μάλιστα  (του Παναγιώτη Ξυραφάκη) λειτουργεί κι ως ταβέρνα ψησταριά ,  υπάρχει   η δυνατότητα σερβιρίσματος φαγητού με ντόπια  κι εκλεκτά  κρέατα  . Υπάρχει  και  η δυνατότητα  κάλυψης    κοινωνικών  εκδηλώσεων (Γάμοι , βαφτίσια, κλπ) . Μπορείτε επίσης να βρείτε σε πολύ προσιτές τιμές όλα τα προϊόντα  κατανάλωσης των μεγάλων  σούπερ μάρκετ του κέντρου .
ΑΡΧΑΙΑ ΜΝΗΜΕΙΑ :
-Στη θέση ΄΄Κάστρο΄΄, υπάρχουν ερείπια αρχαίου Κάστρου. Στην περιοχή υπάρχουν δείγματα από  κεραμικά θραύσματα. Σε σημεία υπάρχουν ακόμη,  άναρχα τοποθετημένες , μεγάλες πελεκητές πέτρες διάσπαρτες στο χώρο . Σημάδια μιας μεγάλης στο παρελθόν οχύρωσης , η θέση δε,  είναι ιδανική για την  οχύρωση , την απόκρουση επιθέσεων , την  επίθεση και την άμυνα  στη μάχη σώμα με σώμα. Ιδανική , σύμφωνα με τους  κανόνες  πολέμου μιας άλλης, μακρινής , υπέροχης , εποχής .... της  αρχαίας  ελληνικής εποχής   . Δυστυχώς από άγνοια , αμέλεια , έλλειψη ερευνών , ενδιαφέροντος της Πολιτείας κλπ. ο χώρος  ( ιδιοκτησία- από τα μέσα του 18ου Αιώνα   που υπάρχουν γραφές  - του Κων/νου . Ξυραφάκη  ο οποίος το έδωσε  προίκα στο γαμπρό του Γ. Σουφλάκη , για να το αγοράσουν από αυτόν στη συνέχεια ο Βασίλης  Φλώτσιος  και ο Παναγιώτης Τριαντάφυλλος . Ο Παναγιώτης Τριαντάφυλλος  αργότερα   πούλησε το κομμάτι του στον Βασίλη Φλώτσιο  ο οποίος απέκτησε όλο το κτήμα.   Μετά το θάνατό του περιήλθε στην κατοχή των παιδιών του Θεόδωρου και Δημοσθένη)   διαμορφώθηκε κατάλληλα για τις ανάγκες βοσκής και καλλιέργειας. Κατά καιρούς, οι περισσότερες  από τις πέτρες του Κάστρου  έγιναν(δυστυχώς) πρώτη ύλη για την παραγωγή ασβέστη  στα πρόχειρα ασβεστοκάμινα, ή αφού πελεκήθηκαν χρησιμοποιήθηκαν για κατασκευή τοιχίων , κτιρίων κλπ. Πλέον δύσκολα μπορεί κανείς να προσδιορίσει το σχήμα ,το ύψος  και το  μέγεθος του Κάστρου. Λέγεται πάντως και διαδίδεται μέχρι σήμερα, από γενιά σε γενιά, πως οι τεράστιες πέτρες του  προήλθαν από την περιοχή της Αγίας Βαρβάρας Δαφνούλας , και ότι με κάποιο ,άγνωστο μέχρι σήμερα μηχανισμό, μεταφέρθηκαν στο χώρο για την κατασκευή   του Κάστρου.
ΕΠΙΣΗΜΑ  ΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ  ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ(ΦΕΚ) : To έτος 1833 με Βασιλικό Διάταγμα του Όθωνα ΄΄΄Περί διαιρέσεως του Βασιλείου της Ελλάδος και της διοικήσεώς του΄΄ που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 12 / 6-12-1833 , η Ελλάδα διαιρέθηκε σε δέκα Νομούς και 42 Επαρχίες .Η Επαρχία Καλλιδρόμης συνιστώμενη από την επαρχία Καρπενησίου και τις ελεύθερες περιοχές των Αγράφων αποτελεί Επαρχία του νομού Αιτωλίας και Ακαρνανίας .Στην επαρχία Καλλιδρόμης υπάγεται η Ιτέα Ευρυτανίας τότε ΄΄Κρετσίστα΄΄ , η παλιά ονομασία της Ιτέας Ευρυτανίας . Το 1962 και στο ΦΕΚ 210/23-12-1962 με το υπ΄ αρίθμ 836 Βασιλικό Διάταγμα μετονομάστηκε σε Ιτέα. Στο ίδιο ΦΕΚ μετονομάστηκε και ο γειτονικός οικισμός ΄΄Κερασοβάκι΄΄ σε ΄΄Δαφνούλα ΄΄-
Α. Φλώτσιος , Μάρτης ,2010  ΙΤΕΑ..

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Αχελώος

Φωτό: Αχελώος στο βάθος αριστερά η Ιτέα


Από την αρχαία ακόμη εποχή οι Έλληνες  είχαν κατανοήσει τη δύναμη και τη σημασία του ποταμού ,οι θάλασσες, οι πηγές και τα νερά που πηγάζουν από την γη πίστευαν ότι  προέρχονται απ'  αυτόν .
Ο Αχελώος είχε αρκετές μορφές. Συνήθως απεικονίζεται από την μέση και κάτω σαν ψάρι, γενειοφόρος με κέρατα στο κεφάλι του. Άλλες μορφές του ποτάμιου αυτού θεού ήταν σαν φίδι, σαν ταύρος και σαν ανθρωπόμορφο ον με κεφάλι ταύρου που από τα γένια του έτρεχαν πολλά νερά . Το μόνο βέβαιο είναι πως στις περισσότερες μορφές του ο Αχελώος ήταν (φάνταζε) ένα άσχημο τέρας.
Γνωστός είναι ο μύθος της πάλης του με τον Ηρακλή για χάρη της Δηιάνειρας. Ο Ηρακλής όταν πήγε στον  Άδη  συνάντησε τον  Μελέαγρος  αδερφό της Δηιάνειρας  και γιο του Οινέα  Αυτός του ζήτησε σαν χάρη να παντρευτεί την αδερφή του. Ο ήρωας δεν αθέτησε την υπόσχεση του και πήγε στην Καλυδώνα όπου βασίλευε ο Οινέας. Εκεί όμως ένας επίμονος μνηστήρας, ο Αχελώος, ζητούσε την κόρη του Οινέα παίρνοντας διάφορες μορφές. Έγινε μάχη και ο ποτάμιος θεός, παρά τις συνεχείς μεταμορφώσεις του, έχασε. Τότε ο Ηρακλής του απέκοψε το δεξί του κέρατο (έκλεισε τη μία εκβολή του ποταμού) και από το αίμα που έπεφτε γεννήθηκαν οι Σειρήνες. Το κέρατο αυτό δεν το κράτησε ο Ηρακλής. Ο Αχελώος σε αντάλλαγμα του έδωσε το κέρας της Αμάλθειας  που στη συνέχεια ο ήρωας δώρησε στον Οινέα. Ο ποταμός-Θεός είχε νικηθεί και ο Ηρακλής  νυμφεύθηκε την Δηιάνειρα.
                                                        Φώτο: Αχελώος και στο βάθος δεξιά   η Ιτέα(κλικ στις φωτό) 
Ο ποταμός  Αχελώος με συνολικό μήκος 220 χλμ. είναι το δεύτερο σε μήκος ποτάμι της χώρας, πηγάζει στη νοτιοδυτική Πίνδο, διασχίζει με ατελείωτα στριφογυρίσματα τον ορεινό όγκο της δυτικής στερεάς Ελλάδας και εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος. Στο διάβα του αναπτύσσονται οικοσυστήματα μοναδικά που περιλαμβάνουν είδη -φυτικά και ζωικά- σπάνια στον Ευρωπαικό χώρο. Αρκούδες, ζαρκάδια, γύπες, λύκοι και αετοί ζουν στις απρόσιτες εκτάσεις, τεκμήριο για το ότι το οικοσύστημα βρίσκεται σε άριστη κατάσταση.
Φωτό: Το γκρεμισμένο γεφύρι στον Πάνω Πόρο.








Τα νερά του δεν αποτέλεσαν μόνο δίαυλο επικοινωνίας των ντόπιων πληθυσμών αλλά και σημείο προστριβών. Ίχνη των πολιτισμών που δραστηριοποιήθηκαν στις κοίτες του διατηρούνται εώς σήμερα: συντρίμμια κάστρων, πλακόστρωτα μονοπάτια, πέτρινες τοξοτές γέφυρες, βυζαντινές εκκλησίες. Στη νεοελληνική ιστορία  διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση του 1821 και στην Εθνική Αντίσταση.
   Ανοιξιάτικος Αχελώος.Στο βάθος  διακρίνονται τα Βρουβιανά

Στις μέρες μας ο Ποταμός παλεύει ακόμη , αλλά πλέον με το σύγχρονο ελληνικό κράτος και τις παλινωδίες τον εκάστοτε κυβερνώντων .Μεταξύ των δεκαετιών '50 και '90 πραγματοποιήθηκαν στην ροή του τρεις  επεμβάσεις με  σκοπό  τη δημιουργία υδροηλεκτρικών φραγμάτων κι άλλη μία στον παραπόταμό του Ταυρωπό που είχε χαρακτήρα αρδευτικό για την πεδιάδα της Καρδίτσας. Έτσι προέκυψαν το φράγμα των Κρεμαστών, το φράγμα του Καστρακίου και το φράγμα του Στράτου. Στις μέρες μας είναι σε εξέλιξη κι άλλα υδροηλεκτρικά έργα (ένα από αυτά λίγο πιο κάτω από τη γέφυρα  ΄΄Αυλακίου΄΄ ) αλλά το μεγαλύτερο ίσως πλήγμα στον ποταμό  θα δώσει η εκτροπή του στη Θεσσαλία με το φράγμα της Μεσοχώρας.Ευτυχώς το Σ.τ.Ε. στο οποίο προσέφυγαν οικολογικές οργανώσεις έχει σταματήσει πολλές φορές το ''τερατούργημα'' αυτό, ελπίζουμε να συνεχίσει να το κάνει.Πηγές: Βικιπαιδεία, Ν.Α.Άρτας ,Ν.Α. Ευρ/νιας      Οι φωτογραφίες που ακολουθούν   εκφράζουν  τη χειμωνιάτικη διάθεση του ποταμού ! ή .....μάλλον δηλώνουν το θυμό  και την οργή   του .. είναι  σα να λέει σκεφτείτε το   ξανά ,  δεν αστειεύομαι!!!!!!                                                                                                                     
φωτο: Dhmotika Athanata Dhmotika












Ασχολίες κατοίκων



Πρόβατα στην Τσιάρικα .


Οι κάτοικοι της Ιτέας ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία , την  κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία . Τα προϊόντα που παράγονται , γάλα , τυρί , γιαούρτι , τσαλαφούτι, μέλι , βασιλικός πολτός κλπ. είναι αγνά κι ανόθευτα .

 Οι Ιτεάτες  ασχολούνται και με την  καλλιέργεια  κληματαριών . Όχι όμως στη σύγχρονη μορφή της δηλαδή σε αμπέλια , αλλά  στην απολύτως παραδοσιακή  μορφή της !Δέντρα στο χωριό έχουμε πολλά .....  κάθε δέντρο έχει επάνω του και ένα κλήμα . Έτσι το βρήκαμε από τους προγόνους μας κι έτσι το συνεχίζουμε ! Είναι γνωστή σε όλα τα χωριά  ¨¨ ειδικά αυτά του Βάλτου ¨¨  η  ποιότητα του τσίπουρου , και του  κρασιού που παράγουμε .Δεν είναι και λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται πως το όνομα Κρετσίστα  προήλθε από μια παραφθορά του αρχικού ονόματος της τοποθεσίας του χωριού που ήταν ΄΄ Κρασίτσα ΄΄  ακριβώς από την  μέγαλη της παραγωγή σε κρασί  και τσίπουρο .

Η ΠΗΓΗ ΄΄ΚΟΥΡΑ΄΄

Παραδοσιακό σπίτι , υπέροχη κατασκευή , άντεξε τις κακουχίες, τις διαθέσεις του καιρού κι επιμένει.......

Το  πατρικό των Κοτρωναίων !
Ιτέα Ευρυτανίας Παραδοσιακό σπίτι , πέτρινη εξολοκλήρου κατασκευή  , οι τοίχοι  και  τα χωρίσματα είναι κατασκευασμένα με πέτρα πελεκητή ,  επίσης η  σκεπή έχει χτιστεί  με  πέτρινες  πλάκες  που στηρίζονται σε ξύλινα μαδέρια …..άντεξε  κακοκαιρίες , χιόνια , παγετούς, σεισμικές δονήσεις και κάθε είδους άλλα  φυσικά φαινόμενα αντέχει   κι επιμένει. Στην πίσω  πλευρά διακρίνονται  πρόχειρες  κατασκευές που έφτιαξαν οι ιδιοκτήτες για να καλύψουν διάφορες ανάγκες τους , οι οποίες  αποτελούν ΄΄παραφωνία΄΄ πλην όμως  καλύπτουν ανάγκες των  νεότερων ιδιοκτητών  του παραδοσιακού σπιτιού .  
Ένα  ακόμη από τα παραδοσιακά σπίτια ,που συνήθως   προσπερνούσαμε αδιάφορα .. Πλέον έχουν μείνει ελάχιστα κι όμως ,   στέκουν αγέρωχα και επιβλητικά για να μας θυμίζουν   ομορφιές, για τις οποίες ποτέ δε δώσαμε σημασία   ,  για να μας υπενθυμίζουν την απαράμιλλη   τέχνη ,τις ασχολίες  και τον τρόπο ζωής των προγόνων μας…

ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ , ΙΤΕΑ


Η  πλατεία πλέον  έχει διαμορφωθεί ,πλακοστρώθηκε  και έχουν τοποθετηθεί παγκάκια ,επίσης  φυτεύτηκαν πλατάνια κλπ . Ένα στολίδι για το χωριό κι όλη την περιοχή!

ιτεα

  Η θέα από το χωριό είναι μαγευτική βλέπουμε... δυτικά , τα χωριά του Βάλτου , τον Αχελώο (που ανάλογα τις διαθέσεις του άλλοτε είναι αφρισμένος και  άλλοτε ήρεμος και γαλήνιος) , την κοιλάδα του με τα  χωράφια του Δρυμώνα  και  των Βρουβιανών,  ανατολικά,    χωριά και βουνά της Ευρυτανίας ,  νότια μέχρι που βλέπει το μάτι, χωριά της Αιτωλοακαρνανίας και το βουνό της Κανάλας, (που με τις απότομες πλαγιές του , μοιάζει  σα να θέλει να  σταματήσει την ακόρεστη όρεξη των ματιών  για νέες εικόνες και τοπία )   βόρεια,    χωριά της Άρτας και  Βουνά της Καρδίτσας. Στο χωριό λειτουργούν δύο καφενείαόπου  μπορεί κανείς να πιει τον καφέ  ή  το ποτό του. Το ένα απ' αυτά μάλιστα  (του Παναγιώτη Ξυραφάκη)λειτουργεί κι ως ταβέρνα ψησταριά ,  υπάρχει   η δυνατότητα σερβιρίσματος φαγητού με ντόπια  κι εκλεκτά  κρέατα  . Υπάρχει  και  η δυνατότητα  κάλυψης    κοινωνικών  εκδηλώσεων (Γάμοι , βαφτίσια, κλπ) . Μπορείτε επίσης να βρείτε σε πολύ προσιτές τιμές όλα τα προϊόντα  κατανάλωσης των μεγάλων  σούπερ μάρκετ του κέντρου .
ΑΡΧΑΙΑ ΜΝΗΜΕΙΑ :
-Στη θέση ΄΄Κάστρο΄΄, υπάρχουν ερείπια αρχαίουΚάστρου. Στην περιοχή υπάρχουν δείγματα από  κεραμικά θραύσματα. Σε σημεία υπάρχουν ακόμη,  άναρχα τοποθετημένες , μεγάλες πελεκητές πέτρες διάσπαρτες στο χώρο . Σημάδια μιας μεγάλης στο παρελθόν οχύρωσης , η θέση δε,  είναι ιδανική για την  οχύρωση , την απόκρουση επιθέσεων , την  επίθεση και την άμυνα  στη μάχη σώμα με σώμα. Ιδανική , σύμφωνα με τους  κανόνες  πολέμου μιας άλλης, μακρινής , υπέροχης , εποχής .... της  αρχαίας  ελληνικής εποχής   . Δυστυχώς από άγνοια , αμέλεια , έλλειψη ερευνών , ενδιαφέροντος της Πολιτείας κλπ. ο χώρος  ( ιδιοκτησία- από τα μέσα του 18ου Αιώνα   που υπάρχουν γραφές  - του Κων/νου . Ξυραφάκη  ο οποίος το έδωσε  προίκα στο γαμπρό του Γ. Σουφλάκη , για να το αγοράσουν από αυτόν στη συνέχεια ο Βασίλης  Φλώτσιος  και ο Παναγιώτης Τριαντάφυλλος . ΟΠαναγιώτης Τριαντάφυλλος  αργότερα   πούλησε το κομμάτι του στον Βασίλη Φλώτσιο  ο οποίος απέκτησε όλο το κτήμα.   Μετά το θάνατό του περιήλθε στην κατοχή των παιδιών του Θεόδωρου και Δημοσθένη)   διαμορφώθηκε κατάλληλα για τις ανάγκες βοσκής και καλλιέργειας. Κατά καιρούς, οι περισσότερες  από τις πέτρες του Κάστρου  έγιναν(δυστυχώς) πρώτη ύλη για την παραγωγή ασβέστη  στα πρόχειρα ασβεστοκάμινα, ή αφού πελεκήθηκαν χρησιμοποιήθηκαν για κατασκευή τοιχίων , κτιρίων κλπ. Πλέον δύσκολα μπορεί κανείς να προσδιορίσει το σχήμα ,το ύψος  και το  μέγεθος του Κάστρου. Λέγεται πάντως και διαδίδεται μέχρι σήμερα, από γενιά σε γενιά, πως οι τεράστιες πέτρες του  προήλθαν από την περιοχή της Αγίας Βαρβάρας Δαφνούλας , και ότι με κάποιο ,άγνωστο μέχρι σήμερα μηχανισμό, μεταφέρθηκαν στο χώρο για την κατασκευή   του Κάστρου.